Je hebt er misschien nog niet zoveel bij stilgestaan, maar zonder refs gaat geen enkele match door. Voor de meeste van onze senioren- en hogere jeugd ploegen stuurt Basketbal Vlaanderen zelf officiële scheidsrechters. Alle overige wedstrijden (meestal U10, U12, soms U14) worden geleid door onze eigen clubrefs. Ginaro Foncke (U18A), Emma Lombaert (U19B en Dames B) en Luka Voorspoels (U16A en B) zijn al twee jaar een vaste waarde als clubrefs. Een enthousiaste babbel met deze geëngageerde youngsters!
Hoe zijn jullie eigenlijk zelf bij onze club terechtgekomen?
Ginaro: Ik ben met basket gestart in januari 2016. Ik had vrienden die al basketten, en toen ik eens naar hun match in Palaestra ging kijken, vond ik de sport echt leuk. Na twee weken met oefentrainingen heb ik me ingeschreven. Intussen speel ik bij U18A.
Emma: Ik kwam in contact met basket toen ik 6 jaar was, op een sportbeurs in Nazareth. Ik was meteen verkocht. Dit seizoen begin ik al aan mijn 11de seizoen bij de club, en speel ik nu bij M19B en de Dames B.
Luka: Ik ben begonnen met basketten omdat mijn vader het vroeger ook deed. Ik ben al bij de club sinds 2013 en ik speel nu bij U16B.
Hoe kwam je op het idee om clubref te worden? Zat je misschien slecht bij cash (een clubref krijgt immers 12 euro per gefloten match)? 🙂
Emma: Haha, neen, ik kreeg de vraag of ik eens met Johan Meirlaen een wedstrijd wou fluiten. Ik had al eens eerder stilgestaan bij de gedachte om te starten als clubref, maar ik wilde voor de eerste wedstrijden liefst fluiten met een ervaren ref. Al vanaf die eerste wedstrijd vond ik het zeer leuk. Geld is zeker geen drijfveer, maar het is wel een mooie bijverdienste. Ik zou nog steeds wedstrijden fluiten, zelfs moest ik er niets aan verdienen.
Luka: Ik ben eigenlijk begonnen omdat ik zag dat de club te weinig clubrefs had. Ik had niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden.
Ginaro: Ik ben gestart na een specifieke training bij U16A, die bedoeld was om spelers warm te maken om zich als clubref te engageren. We kregen er alle essentiële regels uitgelegd, vanuit het standpunt van een ref. Ik vond het plezant en ik wilde het wel proberen. De vergoeding is een aangenaam extraatje.
Hoe waren jullie eerste ervaringen?
Ginaro: Eerst ging het wat moeilijk, maar alles werd goed uitgelegd door de tweede ref op de wedstrijd. Nu gaat het goed.
Emma: Klopt. De eerste wedstrijd was wel stressvol aangezien ik nog geen opleiding gevolgd had. Ik was van niets echt zeker en ik durfde geen beslissingen nemen uit schrik om iets fout te doen. Wedstrijd na wedstrijd groeide mijn vertrouwen. Het was een goed idee om de eerste wedstrijd met Johan te fluiten. Hij gaf mij een duidelijke uitleg over wat ik moest doen en over hoe ik me moest gedragen op het veld. Dit zorgde voor wat rust. Tegenwoordig heb ik nooit meer spanning voor de wedstrijden. Ik beleef steeds meer plezier aan het fluiten. In het begin wou ik enkel U10-wedstrijden fluiten, maar eind vorig seizoen heb ik ook al U12-wedstrijden gefloten.
Luka: Ook bij mij gaat het ‘scheidsen’ nu goed, en ik heb steeds veel zin om het te doen. In het begin had ik echt stress, maar die verdween na een wedstrijd of 4.
Bij een wedstrijd zijn er niet alleen spelers op het veld, maar ook gestresseerde coaches en luid roepende supporters naast het veld. Krijg je van hen opbouwende respons? Of, moet de beginnende ref ook rekening houden met de vele beterweters uit de tribune?
Luka: Je krijgt af en toe een compliment van de coaches of supporters, maar het kan zeker geen kwaad om er meer te krijgen! Als clubref moet je ook zeker met kritiek kunnen omgaan.
Ginaro: Ook bij mij komen de ouders na een wedstrijd vaak zeggen dat ik goed gefloten heb. Als je al meerdere malen bij dezelfde ploeg gefloten hebt, beginnen de kleine basketters je te kennen. Ook van de coaches krijg je veel krediet en feedback. Ik ben slechts één maal in discussie moeten gaan met een coach van een tegenstander.
Emma: Ik vind het zeer leuk dat ik als ref deel kan uitmaken van het plezier dat de kinderen aan wedstrijden beleven. Basket is uiteraard mijn favoriete sport, en ik vind het fijn dat ik daarvoor iets kan terugdoen. Mijn jonge neef Lennert speelt ook basket (Haantjes D’hondt Interieur Oudenaarde) en moest afgelopen seizoen tegen de U10 B spelen. Ik wou absoluut deze wedstrijd fluiten. Ik had tegen hem niet verteld dat ik die wedstrijd ging fluiten. Toen hij zag dat ik de ref tijdens de wedstrijd was, vond hij dat heel speciaal. Ik vond het ook zeer leuk om eens op een andere manier de wedstrijd van Lennert te kunnen beleven. Het werd uiteindelijk een zeer sportieve en leuke wedstrijd.
Is de opleiding `youth official’ van Basket Vlaanderen een meerwaarde? Of leer je best alles op het terrein?
Ginaro: Ik vind dat je het meest bijleert op het terrein zelf.
Emma: Ik heb de opleiding vorig jaar gevolgd en ik vond het een meerwaarde. Ik voelde me er meer zelfzeker door. Het is een korte opleiding van 1 dag waarin je eerst wat theorie krijgt om snelle en goede beslissingen te nemen. Je krijgt ook de kans om al wat ervaring op te doen in de wedstrijdjes die erna onderling gespeeld worden. Op het eind maak je een kort examen om je theoretische kennis te testen. Je wordt gedurende de hele dag begeleid en er worden veel tips gegeven. Na de basisopleiding heb je zeker genoeg info om wedstrijden te fluiten. Je leert natuurlijk ook veel bij tijdens de wedstrijden zelf.
Leren jullie als ref zelf nog iets bij over basket? Word je er beter van als speler?
Luka: Door het fluiten ken je de spelregels veel beter en begrijp je ook vaker de beslissing van de ref beter.
Emma: Inderdaad, je weet beter weet wat je wel en niet mag doen, waar de grens ligt tussen wel of geen fout krijgen, een overtreding maken,… Ook al denk je zelf dat iemand een fout maakt of dat de bal buiten is voor jouw team, je beseft dat de ref niet alles kan gezien hebben, en zich soms ook eens kan vergissen. Je krijgt nog meer respect voor je eigen refs.
Nog een laatste vraagje. Waarom zouden meer spelers, ouders of supporters clubref moeten worden?
Ginaro: Ik vind de interactie met de jonge spelertjes zeer leuk. Ook ouders kunnen ref worden: op deze manier blijven ze betrokken in de basketbalwereld.
Emma: De spelers willen het liefst van al wedstrijden spelen, maar om wedstrijden te spelen heb je coaches, tafelofficials en refs nodig. Er is steeds een tekort aan refs binnen LDP Donza. Je moet ook zeker niet ieder weekend wedstrijden fluiten. Al fluit je maar enkele matchen op een volledig seizoen, het zorgt er telkens voor dat de jongste spelers hun wedstrijden kunnen spelen. Je krijgt per wedstrijd een mooie bijverdienste en je krijgt veel voldoening van coaches, spelers, ouders,…
Luka: Ik ben hier helemaal mee akkoord. Ik wil nog toevoegen dat het beter is als meer personen beginnen fluiten, want een wedstrijd met 2 fluiten is veel toffer dan alleen!
Emma, Luka en Ginaro: Van harte bedankt voor jullie inzet!
En aan wie het voelt kriebelen…
Indien je dit seizoen een match wil fluiten, gelieve een mail te sturen naar katja@ldpdonza.be met je naam en gsmnummer. We voegen je dan toe aan onze whatsappgroep waarin we alle communicatie delen. We koppelen beginners zo veel mogelijk aan ervaren clubrefs. Je kan zelf kiezen hoe vaak je in actie wil komen.
Grote interesse? Je kan ook de opleiding tot “youth official” bij Basket Vlaanderen volgen (Dat is niet verplicht bij LDP Donza, maar hard aangeraden). Er gaan er eind augustus/september een aantal door:
https://www.basketbal.vlaanderen/activiteiten?search=&category%5B%5D=62962&year=&month=&day=
Zo hebben sommige van onze refs hebben zich reeds ingeschreven voor de opleiding in Izegem op 2 september.
Hopelijk tot binnenkort op het terrein!